Wednesday, 23 July 2008

വ്യക്തിപരമായ കാരണം

ഇ ബ്ലോഗില്‍ മലയാളത്തില്‍ ടൈപ്പ് ചെയ്യാന്‍ ശരിക്കും പ്രയാസമാണ്. ഉദ്ദേശിക്കുന്ന പല അക്ഷരവും കിട്ടുന്നില്ല.... ഒരു പക്ഷേ തുടക്കക്കാരന്റെ പരിചയക്കുറവായിരിക്കാം....

എന്‍റെ പഴയ കമ്പനി ഒരു ബ്രിട്ടീഷ് കമ്പനി ആയിരുന്നു. ഞാന്‍ അവിടെ ജോയിന്‍ ചെയ്യുന്നതിന് മുമ്പ്‌ വരെ അവിടെ ജോലി ചെയ്തിരുന്ന ഇന്ത്യക്കാരെല്ലാം ആരെയോ ഭയന്നാണ് ജോലി ചെയ്തിരുന്നത്. അവര്‍ വളരെനേരത്തെ എത്തുകയും സമയം വളരെ വൈകി ഓഫീസില്‍ ഇരിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. പലരുടെയും ആദ്യത്തെ കമ്പനി ആയിരുന്നു അത്. ഞാൻ മുൻപേ പല മൾട്ടിനാഷ്ണൽ കമ്പനികളിലും ജോലിചെയ്തിരുന്നു. അതിനാല്‍ കമ്പനി മാനേജ്മെന്റിന്‌ എന്നോട് ചെറിയ ഒരു മമതയും ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ കൃത്യനിഷ്ടയും ജോലിയോടുള്ള ആത്മാർത്ഥതയും കമ്പനിക്ക്‌ പലരീതിയിൽ നേട്ടങ്ങളും ഉണ്ടാക്കികൊടുത്തിട്ടുണ്ട്‌. ഞാൻ ഒരിക്കലും ഓഫീസ്‌ ടൈമിലും കൂടുതൽ ജോലിചെയ്തിരുന്നില്ല. പതുക്കെ ആരെയും ഭയന്ന് ജോലിചെയ്യേണ്ട ആവശ്യമില്ല എന്നുള്ള ചിന്താരീതി പലരിലും പടർന്ന് പിടിച്ച്‌ ഏവർക്കും അത്‌ കരുത്തായി മാറി. നിഷിപതമായിരിക്കുന്ന ജോലി സ്മയപരിതിക്കുള്ളിൽ ചെയ്തുതീർക്കുക. അതാണ്‌ ഒരു തൊഴിലാളിയുടെ കടമ. അതു നിറവേറ്റുന്നു എങ്കിൽ അതിന്‌ ഭയപ്പെടണം?പതുക്കെ എല്ലാ സുഹൃത്തുക്കളും സമയബന്ധിതമായി ജോലിചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങി. അങ്ങനെ ജോലി ആർക്കും ഒരു ഭാരം അല്ലാതായി തിര്‍ന്നു.

ഞങള്‍ പലരാജ്യക്കാര്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാന്‍ എല്ലാവരും ആയി വളരെ സൗഹൃതത്തില്‍ ആയിരുന്നു. പാര്‍ട്ടികളും ആഘോഷങ്ങളുമായി ആയി നാളുകള്‍ കടന്നു പോയി.ഞങ്ങളുടെ കമ്പനിയുടെ ഒരു പാർട്നർ മരിച്ചു പോയിരുന്നു. കേസിലുടെ അവരുടെ ഒരു ബന്ധു പിന്നിട് പാർട്നർ ആയി തിരുകയും ചെയിതു. അവര്‍ മറ്റേ പാർട്നരുടെ അടുത്ത ആളുകളെ നിസാരമായ കാര്യങ്ങള്‍ക്കു പിരിച്ചുവിടാന്‍ തുടങ്ങി. ഇതില്‍ എന്‍റെ പല സുഹൃത്തുക്കളും ഉള്‍പ്പെട്ടിരുന്നു. പക്ഷേ അവർക്ക്‌ എന്നോടുവലിയ കാര്യമായിരുന്നു താനും. കമ്പനിയുടെ അന്തരീക്ഷം പിന്നെയും പഴയ നിലയിലേയ്ക്ക്‌ എത്തി. ഉദ്യോഗസ്തർ പലരെയും ഭയപ്പെട്ടുതുടങ്ങി,ചിലരെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുവാൻ ശ്രമിച്ചുതുടങ്ങി...പലരും ഉദ്യോഗഭയത്താൽ ഉറക്കം പോലും ഓഫീസിലാക്കി...

അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം RS എന്ന ഇന്ത്യക്കാരനേയും JA എന്ന ബ്രിട്ടീഷ് യുവതിയെയും അവര്‍ പിരിച്ചുവിട്ടു. രണ്ടുപേരും എന്‍റെ സുഹൃത്തുക്കള്‍ ആയിരുന്നു. ഇതു എന്നെ വല്ലാതെ വിഷമിപ്പിച്ചു. കമ്പനിയിലെ അന്തരിഷം ദുസഹം ആയി എനിക്കുതോന്നി. ജോലി ആസ്വദിച്ച്‌ ചെയ്യുക ജീവിതം ആഘോഷിക്കുക എന്നതായിരുന്നു എന്റെ തത്വം. യാതൊന്നും പറയാതെ പിറ്റേന്ന് ഞാന്‍ രാജി എഴുതിക്കൊടുത്തു. ശമ്പള വർധനവുകളുടെ പ്രലോഭനങ്ങൾ മനേജ്‌മന്റ്‌ നിരത്തിയിട്ടും ഞാൻ വഴങ്ങിയില്ല. പലരും പലവട്ടം ചോദിച്ചിട്ടും വ്യക്തിപരമായകാര്യം എന്നുമാത്രമേ ഞാന്‍ പറഞ്ഞിരുന്നുള്ളൂ.

ഇതിനെ തുടര്‍ന്ന് കമ്പനിയില്‍ എന്നെക്കുറിച്ച്‌ പല കിംവധന്തികളും പരന്നു. എന്‍റെ നോടിസ് പിരിടിനുള്ളില്‍ JA പല പ്രാവശ്യം എന്നെ കാണാന്‍ വരുക കുടി ചെയ്തപ്പോള്‍ അത് കുടുതല്‍ ശക്തം ആയി.അതില്‍ വാസ്തവം വല്ലതും ഉണ്ടോ എന്ന് ഞാനും പലപ്പോഴും സംശയിച്ചുപോയി.. ഞാനും JAയും എവിടെയോ ഒന്നിചുപാർക്കുകയാണ്‌ എന്ന് ഇന്നും കരുതുന്നവർ ഉണ്ട്‌.. വാസ്തവം തികച്ചും വ്യത്യസ്തമാണ്. ഞാന്‍ ഇന്നു വേറെ ഒരു രാജ്യത്തും അവള്‍ വേറെ ഏതോ രാജ്യത്തും ആണ്.

പക്ഷെ ഒരിക്കല്‍ ഞങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ വല്ലാത്ത ഒരു അടുപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നത് ശരിയാണ്....
അത് പിന്നിട് പറയാം...ഏതിനും ഒരു സമയവും സാവകാശവും ഉണ്ടല്ലോ...

2 comments:

anushka said...

നന്നായി.അക്ഷരത്തെറ്റ് ഒഴിവാക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുമല്ലോ?

പിരിക്കുട്ടി said...

hmmmm